ఈ ప్రయోగంలో భాగంగా మిచెల్సన్ ఒక దాని కొకటి ఎదురుగా వుండేలా, ఒక దానిపై పడిన కాంతి పరావర్తనం చెంది రెండో దానిపై పడేలా, ఒక దానికొకటి 1986.23 అడుగుల దూరంలో వుండేలా రెండు దర్పణాలను (అద్దాలను) అమర్చాడు. అనంతరం ఓ చిన్న పరికరం సాయంతో వాటిలోని ఒక అద్దం సెకనుకు 256 సార్లు తన చుట్టూ తాను తిరిగేలా చేశాడు. తరువాత ఓ కటకం సాయంతో, స్థిరంగా వుండే అద్దంపై ఓ కాంతి పుంజం పడేలా చేశాడు. ఈ కాంతి దానిపై పడి పరావర్తనం చెంది, గిరగిరా తిరిగే అద్దాన్ని చేరుకుంది. దీనిపై పడిన కాంతిని గమనించేందుకై మిచెల్సన్ ఓ ప్రత్యేకమైన తెరను ఏర్పాటు చేశాడు. రెండో అద్దం గిరగిరా తిరుగుతున్నందువల్ల, దానిపై పడిన కాంతి కొంచెం పక్కకు జరిగి, తెరపై పడింది. నిలకడగా వున్న అద్దం నుంచి వచ్చిన కాంతి... పడాల్సిన ప్రదేశానికి 133 మి.విూ.ల దూరంలో పడటాన్ని మిచెల్సన్ గుర్తించాడు. ఈ మొత్తం సమాచారాన్ని ఆధారంగా చేసుకుని కాంతి వేగం సెకనుకు 1,86,380 మైళ్ళని అతను నిర్ధారించాడు. ఆ తరువాత కొంత కాలానికి, ఆధునిక పరికరాలతో చేసిన ప్రయోగాల ద్వారా కాంతి వేగం సెకనుకు 1,86,282.397 మైళ్ళుగా శాస్త్రజ్ఞులు గుర్తించారు.
Courtesy with: PRAJASEKTHI DAILY
No comments:
Post a Comment